Γράφει η Χριστίνα ΑλαμάνουΤο πρώτο ταξίδι μου στη Σύμη έγινε τόσο γρήγορα που δεν κατάλαβα για πότε αγόρασα τα εισιτήρια , κανόνισα ανταποκρίσεις και διαμονή!
Θεωρώ ότι μέχρι και σήμερα υπήρξε η πιο speed , σε προετοιμασία, απόδραση της ζωής μου.
Βέβαια, για όλα υπάρχει μια εξήγηση και μια αιτία στο να βρεθώ από τη μια στιγμή στην άλλη, 230 ναυτικά μιλιά μακριά από το σπίτι μου....
Η εξήγηση είναι ότι είχα ξεχάσει μια υπόσχεση μου ενώ η αιτία βρισκόταν κρυμμένη πίσω από ένα ‘’κλέφτη’’….
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Σύμη, και εδώ κυριολεκτώ, είναι το νησί που η ομορφιά του ξεδιπλώνεται μπροστά σου προκαλώντας πολλαπλές συναρπαστικές εκπλήξεις.
Περιβάλλεται από μαγεία. Διαθέτει φινέτσα. Ξεχωριστή αρχοντιά. Έχει έντονο χρώμα και απαράμιλλη αρχιτεκτονική.
Η αλήθεια είναι πως η Σύμη είναι ολόκληρη ένα δώρο, ένα από τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο…
Ένα ταξίδι κοντά της είναι μια ουσιαστική απόδραση....
Κάπως έτσι έτρεξα, αφήνοντας πίσω μου την πρώτη αφετηρία μια άχρωμη άγευστη πρωτεύουσα, αναζητώντας τη πτήση μου στα 2000 πόδια με κατεύθυνση το νησί των Ιπποτών. Μετά από μια ώρα πτήσης, κόντρα στους ανέμους και στις αναταράξεις, ήρθε η ομαλή προσγείωση να ξεκλειδώσει την αγωνία ανοίγοντας δρόμο στην ευφορία που άρχιζε δειλά- δειλά να γαργαλάει τις αισθήσεις μου.
Η επόμενη μετάβαση μου έχει τελικό προορισμό.
Στο λιμάνι της Ρόδου, τραβώντας μια μικρή βαλιτσούλα επιβιβάστηκα σε ένα ημερόπλοιο που θα με ταξίδευε για ακόμη μια ώρα μέχρι να χωρέσω στο σκηνικό της, πρωταγωνίστρια και θεατής ταυτόχρονα.
Ο κάβος λύθηκε, η μικρή άγκυρα ανασύρθηκε από τα γαλανά νερά που αναδεύτηκαν. Οι μηχανές του το έσπρωξαν προς το προγραμματισμένο του ταξίδι, παρέα με γλαροπούλια και τις σταγόνες της αλμύρας ταξίδεψα για πρώτη φορά, χωρίς να το γνωρίζω, την πιο κατάλληλη ώρα της ημέρας για να συναντήσω αυτό το νησί.
Πλέουμε πολύ κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας, το μυαλό χάνεται, ταξιδεύει στις ιστορίες της γιαγιάς ενώ η Τούρκικη ακτοφυλακή κάνει τη συνηθισμένη περιπολία της. Ένα κεχριμπαρένιο φως ξεπηδά από τον ορίζοντα , απλώνεται και λούζει από μακριά τον βράχο των μόλις 58 τ. χιλιομέτρων. Όσο πλησιάζουμε η ταχύτητα μειώνεται μέχρι που δεν ακούς πια τις μηχανές, μόνο τους γλάρους και τα επαναλαμβανόμενα κλικ από τις φωτογραφικές μηχανές των τουριστών.
Η σταρ των Δωδεκανήσων δέχεται τα πρώτα επιφωνήματα των ανυποψίαστων επισκεπτών. Είναι όμορφη, πλούσια και δεν το φωνάζει. Αυτό την κάνει να έρχεται ψηλά στην εκτίμηση μου αλλά και να ριζώνει περισσότερο στη καρδιά μου. Το φως της παίζει παράξενα παιχνίδια, δεν είναι τυχαίο που είναι το αγαπημένο μέρος των φωτογράφων. Οταν ο ήλιος δύει πίσω από τα βουνά σκορπάει πάνω από το λιμάνι μαβιές αποχρώσεις, χαρίζοντας μας ένα από τα πιο ζηλευτά δειλινά στον πλανήτη.
Το λιόγερμα στη Σύμη είναι ένα από τα θαύματα του κόσμου που πρέπει να ζήσετε!
Τα νεοκλασικά αρχοντικά κρέμονται σαν πολύτιμες πέτρες επάνω της.
Καραμέλες που δεν λιώνουν ποτέ κάτω από τις ακτίνες του Αυγουστιάτικου ήλιου. Το βλέμμα χάνεται στα χρώματα και στην αρμονία. Η ώχρα κυριαρχεί ενώ το γαλάζιο το πράσινο το κόκκινο και το πορτοκαλί παίζουν από τα παράθυρα και τις πόρτες μέχρι το φεγγίτη. .
Οι εκπλήξεις στα πανέμορφα τοπία της εναλλάσσονται. Το ορεινό έδαφός της με τα απότομα βουνά, φτάνει χαμηλά σε δαντελωτές ακτές και πανέμορφους καταπράσινους κολπίσκους.
Μπορεί να μην είναι γνωστή για τις παραλίες της αλλά σίγουρα το κολύμπι στα τιρκουάζ νερά του Αϊ-Γιώργη με τους μαγικούς γκρεμούς θα σας αποζημιώσει. Οι παραλίες στην Σύμη είναι λίγο πετρώδες, αλλά τα νερά είναι κρυστάλλινα.
Υπάρχουν σκάφη που σας πάνε σε ορισμένες από τις πιο απρόσιτες παραλίες. Αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν το Πέδι ως την καλύτερη παραλία. Εφοδιαστείτε με πλαστικά ειδικά παπουτσάκια για τη θάλασσα και δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα!
Οι Ροδίτες είναι τυχεροί. Οι περισσότεροι την επισκέπτονται το Σαββατοκύριακο.
Το λιμάνι πλημυρίζει από κέφι και ζωντάνια. Στο Γιαλό τα καΐκια, οι ψαρόβαρκες και τα κότερα μεταδίδουν τη χαρά.
Σημαίες ανεμίζουν παντού, Ελληνικές μαζί με Τούρκικες που είναι περισσότερες, ενώ οι ΄΄απέναντοι΄΄ που λένε οι ντόπιοι , είναι και οι πρώτοι καλοί πελάτες του νησιού.
Το μόνο που χρειάζεται κανείς να έχει στη Σύμη είναι διάθεση για βόλτες με τα πόδια, καθώς στους παραδοσιακούς οικισμούς του νησιού, το αυτοκίνητο είναι αχρείαστο.
Για το όνομά της έχουν γραφτεί πολλά μέχρι και οτι η γέννησε της 3 Χάριτες! Κατά μία άλλη εκδοχή η Σύμη υπήρξε μυθικό πρόσωπο που ζευγάρωσε με τον Ποσειδώνα και γέννησε τον Χθόνιο, αρχηγό των πρώτων κατοίκων του νησιού.
Όμως ο μύθος με τον πρίγκιπα Γλαύκο κυριαρχεί. Ήταν ο πρώτος κάτοικος που είχε ξεχωριστές ικανότητες. Ήταν λέει δεινός ψαράς και κολυμβητής, καλός ναυπηγός καθώς αυτός κατασκεύασε το πλοίο ‘’Αργώ’’ γνωστό από την Αργοναυτική εκστρατεία. Παντρεύτηκε τη Σύμη, κόρη του Ιαλυσού, την οποία και έκλεψε καθότι ερωτεύτηκε και έτσι έδωσε και το όνομα στο νησί.
Στο νησί το χειμώνα μένουν περίπου 2500 περίπου κάτοικοι. Οι περισσότεροι ασχολούνται με τον τουρισμό και λιγότεροι με την αλιεία. Αν έχετε χρόνο, ψάξτε να βρείτε τεχνίτες της ναυπηγικής και της ξυλογλυπτικής, που κάποτε αποτελούσαν κυρίαρχες δραστηριότητες και ισχυρή τοπική παράδοση για τη Σύμη. Υπάρχουν ταρσανάδες που κατασκευάζουν καΐκια με τον παραδοσιακό τρόπο.
Σεργιανίζοντας στον παραδοσιακό Γιαλό, στο λιμάνι του νησιού, είναι αδύνατον να μη προσέξετε το Ρολόι χτισμένο το 1881. Αρκετά κοντά του βρίσκεται το Μιχαλάκι το άγαλμα του μικρού ψαρά ενώ δίπλα στο Ρολόι θα δείτε το κτίριο που στεγάζει την Αστυνομία, και αποτελεί κτίσμα της περιόδου της Ιταλοκρατίας.
Οι δυο πλευρές του λιμανιού ενώνονται με ένα πολύ όμορφο πέτρινο γεφύρι, που οι ντόπιοι το ονομάζουν “καλντιρίμι”. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει το γραφικό κτίριο που στεγάζει το Τελωνείο και αμέσως μετά η Ψαραγορά. Αν αρχίσετε να μπαίνετε στο εσωτερικό, θα φτάσετε στην πλατεία του Κάμπου. Στην ίδια πλατεία βρίσκεται και το Δημαρχείο, αλλά και το Ναυτικό Μουσείο. Στην πλατεία του Κάμπου γίνονται, κάθε χρόνο το καλοκαίρι, οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Σύμης. Πριν ανεβείτε στο Χωριό, μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε τον καθεδρικό ναό του Τιμίου Προδρόμου, που χτίστηκε το 1838.
Η Καλή Στράτα, με τα πάνω από 350 πλατύσκαλα σκαλοπάτια χτισμένα με πέτρα θα σας βγάλει στο Χωριό. Διώροφα αρχοντικά με μικρούς εξώστες, καφετιά και λαδί πορτοπαράθυρα, αρμονία χρωμάτων και γραμμών, υπέροχες βοτσαλωτές αυλές , ζωγραφισμένα αετώματα με το ‘’μάτι του βοδιού’’ που έχει διπλή χρησιμότητα, είναι και αεραγωγός αλλά και ξόρκι για το κακό το μάτι! Η πλατεία του χωριού θα σας αποζημιώσει αρκεί να έχει πέσει ο ήλιος !
Το Κάστρο των Ιπποτών, με το έμβλημά τους στην είσοδο, βρίσκεται στο πιο ψηλό σημείο της πάνω πόλης. Είναι χτισμένο στα ερείπια αρχαίου και βυζαντινού κάστρου. Οι εκκλησίες είναι πολλές, πανέμορφες και με μοναδικές ονομασίες. Από τη Μεγάλη Παναγιά του Κάστρου μπορείτε να αγναντέψετε τη Σύμη από ψηλά, να πάτε στην Παναγιά την Χαριτωμένη, την Αγία Τριάδα, την Πειραιώτισσα, τον Άγιο Αθανάσιο και στο λόφο της Νουλιάς θα βρεθείτε μπροστά στους παλιούς Μύλους ενώ δεν θα σας αφήσει αδιάφορους το μνημείο του Ποντικόκαστρου.
Ο Αρχοντας....‘’Κλέφτης’’
Στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού κρυβόταν η αιτία αυτού του ταξιδιού μου.
Ο όρμος, προφυλαγμένος από τη λιμνοθάλασσα και ένα πλούσιο πευκόδασος κρύβει μια μεγάλη έκπληξη, ένα ανδρικό μοναστήρι που ανήκει περίπου από την εποχή του Μεσαίωνα σε ένα και μόνο… τον Άρχοντα Ταξιάρχη Μιχαήλ Άγγελο Πανορμίτη…και για τους ντόπιους τον ‘’Κλέφτη’’ Άγγελο!
Λένε ότι αν του τάξεις του Πανορμίτη και του ζητήσεις κάτι, εκείνος θα στο φέρει.Πρέπει και να πας το τάμα του, διαφορετικά θα βρει τρόπο να έρθει και να το πάρει!
Σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς αλλά και από τις διηγήσεις των ντόπιων, η αρχική εκκλησία του Αρχαγγέλου, χτίστηκε περίπου το 450μ.Χ. στη θέση ενός αρχαίου ναού του Ποσειδώνα ενώ οι τελευταίες προσθήκες, σύμφωνα με μια επιγραφή στην είσοδο της εκκλησίας, έγιναν το 1783.
Το 1806 μετά από παράκληση του Οικουμενικού Πατρειαρχείου, ο σουλτάνος Σελίμ, εξέδωσε φιρμάνι, με το οποίο προστατευόταν το μοναστήρι και η περιουσία του από οιαδήποτε «έξωθεν επέμβαση», αυθαιρεσίες οργάνων, ή παραγόντων του ίδιου του Οθωμανικού κράτους.
Σπουδαία υπήρξε η ενίσχυση του μοναστηριού στην Ελληνική Επανάσταση όπως αναφέρει η συμιακή παράδοση. Υπάρχει έγγραφο των Συμαίων προς τον Ιωάννη Καποδίστρια (15Δεκεμβρίου 1830) στο οποίο γίνεται λόγος για παροχή οικονομικής ενίσχυσης 7.000 γρόσια
Στο εσωτερικό της μονής, το φως έρχεται από τον ήλιο και από τα αναμένα κεριά. Η μυρωδιά του λιβανιού που σιγοκαίει μπερδεύεται γλυκά με το άρωμα των φρέσκων λουλουδιών. Ο ναός καλύπτεται με βυζαντινές αγιογραφίες και ξυλοσκάλιστο τέμπλο, γεμάτο τάματα και αφιερώματα ενώ δεξιά από την είσοδο, βρίσκεται η ολόσωμη εικόνα του Αρχαγγέλου σου κόβει κυριολεκτικά την ανάσα! Από επιγραφή μαρτυρείται ότι ασημώθηκε το 1724 από τον Ιωάννη Πελοποννήσιο με έξοδα των καπεταναίων, του κλήρου και της κοινότητας Σύμης.
Στη μονή του Πανορμίτη υπάρχουν δύο παρεκκλήσια, το ένα αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και το άλλο στον Τίμιο Πρόδρομο. Το πρώτο είναι παλαιότερο. Το τέμπλο και η εικόνα του Ευαγγελισμού προέρχονται από την Μικρά Ασία. Στην πλευρά της αυλής προς την θάλασσα βρίσκεται η Κύρια Πύλη του Πανορμίτη και πάνω της το περίφημο καμπαναριό του μοναστηριού, ρυθμού μπαρόκ και αναγέννησης. Η ανέγερσή του είχε αρχίσει το 1905 και λένε ότι το σχέδιο του αντιγράφει το ονομαστό καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη.
Στο μουσείο της Μονής φυλάσσονται τα τάματα που βάζουν σε μπουκάλια οι ναυτικοί και καθώς λέγεται τα "βγάζει" η θάλασσα στον όρμο του θαυματουργού Πανορμίτη.
Το μοναστήρι διαθέτει κελιά σε μεγάλους ξενώνες όπου μπορείτε να μείνετε πολύ φτηνά. Γενικότερα για την διανυκτέρευση στη Σύμη υπάρχουν ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια όσα απαιτεί η τουριστική κίνηση του νησιού, ωστόσο, καλό θα είναι, σε περιόδους αιχμής, να έχετε φροντίσει αρκετά νωρίτερα για τη διαμονή σας. Περισσότερες πληροφορίες θα πάρετε από την ιστοσελίδα του Δήμου Σύμης (www.symi.gr).
Το φαγητό είναι εξαιρετικά καλό και σχετικά φθηνό.
Στον Μάνο , εκτός από καλή κουζίνα θα δείτε και στα τραπεζάκια, που άδεια δεν υπάρχουν , σκαφάτους και celebrities. Αν αγαπάτε τα όστρακα εδώ θα βρείτε μπόλικα όπως και καλό φρέσκο ψάρι, αλλά θα φάτε και με το κουτάλι το σημιακό γαριδάκι.
Μεγάλη παράδοση στα θαλασσινά και όχι μόνο η Σύμη, θα σας δώσει τη δυνατότητα να δοκιμάσετε αρκετές παραδοσιακές συνταγές. Γαελλόπιτες (πιτάκια από αθερίνα), ακούμια (λουκουμάδες), ντολμαδάκια γιαλαντζί , χταπόδι, καλαμαράκια και τοπικά ζυμαρικά.
Τα βράδια στη Σύμη είναι ήσυχα και χαλαρά το ίδιο και η διασκέδαση. Αν είστε τύπος που ζει σε ξέφρενους ρυθμούς, εδώ σίγουρα δεν θα βρείτε μέρος να σας διασκεδάσει. Η χαλαρότητα επικρατεί σε όλο το μεγαλείο της. Υπάρχουν αρκετά καλά και ψαγμένα μπαράκια με καλή μουσική που μπορείτε να πιείτε το ποτάκι σας και να διασκεδάσετε… χωρίς ακρότητες.
Μπορείτε να αγοράσετε παραδοσιακά χειροποίητα αντικείμενα , σφουγγάρια και κεραμικά, κλωστοϋφαντουργικα, τοπικό κρασί ή γλυκά.
Η αλήθεια για αυτό το νησί είναι ότι δεν προλαβαίνεις να κοιτάξεις και να θαυμάσεις ταυτόχρονα. Σου επιβάλλεται και σε ξεμυαλίζει και εσύ αφήνεσαι στην γοητεία της γιατί ξέρεις καλά πια ότι αυτό που ζεις τώρα είναι απλά… μοναδικό.
Ναι, η Σύμη θα μπορούσε να είναι η πρώτη πόρτα του παραδείσου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου