Γράφει η Χριστίνα Αλαμάνου
Οι Καθολικοί πιστεύουν ότι ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει άγιος όταν έχει ζήσει, κατά γενική ομολογία, μια ενάρετη ζωή, ακολουθώντας πιστά όλους τους αυστηρούς κανόνες που διέπουν την δυτική χριστιανική πίστη και έχουν θεσπιστεί απο την Αγία Έδρα της επίσημης Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Οι άγιοι θεωρούνται πρότυπα προς μίμηση στους ανθρώπους που ζουν ακόμα γιατί τέτοιοι άνθρωποι , εν δυνάμει Άγιοι δηλαδή, ακόμα και μετά θάνατον, πιστεύεται ότι μεσιτεύουν στο Θεό , για λογαριασμό όποιου έχει αιτηθεί για βοήθεια μέσω της προσευχής.
Τι άλλο όμως μπορεί να χρειάζεται για να γίνει κάποιος άγιος;
Η απάντηση περιλαμβάνει πέντε χρόνια από την ημέρα θανάτου και δύο θαύματα!
Μόλις πριν λίγες ημέρες ο Πάπας Φραγκίσκος αναγνώρισε και επικύρωσε το δεύτερο θαύμα της Μητέρας Τερέζας, που απεβίωσε στην Καλκούτα, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1997 σε ηλικία 87 ετών.
Ποιο όμως ήταν το 2ο Θαύμα;
Ένας άνδρας από τη Βραζιλία, καρκινοπαθής, με πολλαπλούς όγκους στο κεφάλι, όπως αναφέρθηκε σε σχετικό δημοσίευμα, (Avvenire), θεραπεύτηκε μετά από προσευχές που έκανε προς τη Μητέρα Τερέζα.
Πριν από αυτό, είχε εγκριθεί από τον Πάπα Ιωάννη Παύλου Β ',ένα πρώτο, μεταθανάτιο θαύμα όταν μια τριαντάχρονη γυναίκα από την Καλκούτα θεραπεύτηκε από όγκο που διεγνώσθη στο στομάχι της. Η γυναίκα προσευχόταν στην Μητέρα Τερέζα με πίστη και υπομονή έως ότου πραγματοποιήθηκε το θαύμα.
Επιτροπή από το Βατικανό, που εξέτασε την περίπτωση του θαύματος, απεφάνθη ότι εφόσον η γυναίκα θεραπεύτηκε χωρίς καμία επιστημονική εξήγηση τότε η θεραπεία της οφείλεται σε ένα θαύμα.
Η Αλβανικής καταγωγής , Agnesë Gonxhe Bojaxhiu, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Μητέρας Τερέζας, είχε κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης το 1979 «σε αναγνώριση της βοήθειας που προσέφερε στους δυστυχισμένους ανθρώπους, στα παιδιά και στους πρόσφυγες, για τους οποίους εργάστηκε ανιδιοτελώς τόσο πολλά χρόνια», όπως ανέφερε τότε η επιτροπή.
Την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, σε μία τελετή στο Βατικανό που πραγματοποιήθηκε από τον πάπα Φραγκίσκο με τη συμμετοχή περισσότερων από 100.000 πιστών, η Μητέρα Τερέζα ανακηρύχτηκε Αγία. «Η μητέρα Τερέζα βοήθησε τους ανθρώπους που είχαν εξαντλήσει τις δυνάμεις τους, όσους είχαν εγκαταλειφθεί και θα πέθαιναν στην άκρη του δρόμου», ανέφερε ο ποντίφικας και πρόσθεσε ότι «από εδώ και στο εξής ολόκληρος ο κόσμος θα μπορεί να τιμά την μνήμη της».
Παράλληλα, εκατοντάδες πιστοί, κρατώντας στα χέρια τους λουλούδια, βρέθηκαν από το πρωί της Κυριακής στον τάφο της Μητέρας Τερέζας, στην Καλκούτα της ανατολικής Ινδίας, για να γιορτάσουν την αγιοποίηση της «αγίας των απόκληρων» ή της Αγίας των φτωχότερων φτωχών….
Οι πιστοί συγκεντρώθηκαν από τις πρώτες πρωινές ώρες στο κτίριο της ιεραποστολής όπου αναπαύεται, σε έναν τάφο που οι μοναχές διακοσμούν καθημερινά με ένα απόφθεγμά της, γραμμένο με πέταλα λουλουδιών. Οι πιστοί άναψαν κεριά και εναπόθεσαν λουλούδια στον τάφο ενώ οι μοναχές έψελναν ύμνους.
Την τελετή στο Βατικανό παρακολούθησαν και 13 αρχηγοί ξένων κρατών και κυβερνήσεων και στις 5 Σεπτεμβρίου, η Καθολική Εκκλησία θα γιορτάζει από τούδε και στο εξής, κάθε χρόνο, την αγία Τερέζα της Καλκούτας.
Ένα λευκό σάρι με μπλέ λωρίδες και ένα ζευγάρι σανδάλια έγινε Brand Name
Η μικροκαμωμένη Αγνή , γεννήθηκε στα Σκόπια της Γιουγκοσλαβίας τον Αύγουστο του 1910 . Οι γονείς της Νικόλα, εργολάβος και η μητέρα της Dronda Bojaxhiu, απέκτησαν πέντε παιδιά αλλά μόνο τα τρία επέζησαν.
Μετά από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της ανέλαβε πλήρως την ευθύνη της οικογένειας και η μικρή Αγνή γοητευμένη από τις ιστορίες των ιεραποστόλων αποφασίζει από τα 12 της χρόνια να ταχθεί στην υπηρεσία του Κυρίου και να γίνει μοναχή.
Η ευκαιρία της δόθηκε το 1928, όταν πήγε στην Ιρλανδία και εντάχθηκε στο Ίδρυμα της Παναγίας. Έπειτα από μόλις έξι εβδομάδες παραμονής στο Δουβλίνο αναχώρησε ατμοπλοϊκώς για την Ινδία με σκοπό να διδάξει γράμματα σε άπορα παιδιά, που ήταν και ο κύριος σκοπός της ενώ στη συνέχεια ζητάει την άδεια να εργαστεί για τους πτωχούς της Καλκούτας.
Το 1948 έλαβε την ινδική υπηκοότητα και τον ίδιο χρόνο ίδρυσε μοναστικό τάγμα με την ονομασία «Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας». Κοντά της έσπευσαν προς βοήθειά της άτομα που συμπάθησαν την προσπάθειά της. Οργανώθηκαν ιατρεία και σχολεία.
Το 1950 το τάγμα της έλαβε την έγκριση του Πάπα Πίου ΙΒ’ και το 1965 υπήχθη απευθείας σ’ αυτόν.
Στην πορεία του χρόνου το τάγμα υπό την καθοδήγηση της Μητέρας Τερέζας ίδρυσε πολλά κέντρα βοήθειας για τυφλούς, ηλικιωμένους, λεπρούς, αναπήρους, πάσχοντες από AIDS και ετοιμοθάνατους.
Το 1963 η Ινδική Κυβέρνηση της απένειμε τη διάκριση «Παντμάσρι» («Άρχοντας του Λωτού»), για να τιμήσει τις υπηρεσίες της προς το λαό της Ινδίας.
Το 1964 κατά το ταξίδι του στην Ινδία ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ της παραχώρησε το επίσημο αυτοκίνητό του, το οποίο η Μητέρα Τερέζα έσπευσε να θέσει σε πλειστηριασμό για να ενισχύσει οικονομικά το λεπροκομείο της, που είχε ιδρύσει στο Ασανσόλ με την ονομασία «Σάντι Ναγκάρ» («Πόλη της Ειρήνης»).
Στις 8 Δεκεμβρίου 1979 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης «για τη συμβολή της στην καταπολέμηση της φτώχειας και της δυστυχίας, που αποτελεί απειλή για την ειρήνη», την ίδια ημέρα που ο Οδυσσέας Ελύτης παραλάμβανε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το ποσό των 192.000 δολαρίων που συνόδευε το έπαθλο, το διέθεσε για τους φτωχούς της Ινδίας.
Η Τερέζα της Καλκούτας, υπήρξε μία από τις δημοφιλέστερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα και συχνά το όνομά της περιλαμβανόταν σε λίστες με τους επιδραστικότερους ανθρώπους του πλανήτη.
Συχνές, όμως, ήταν και οι επικρίσεις που δεχόταν για τις συντηρητικές της θέσεις σε κοινωνικά θέματα.
Αγία της Καλκούτα ή διπλωμάτης του Βατικανού
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, λίγο πριν το θάνατο της μονάχης, ο διαπρεπής βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς ασκεί σφορδή κριτική μέσω από μια σειρά άρθρων, ντοκιμαντέρ αλλά και του βιβλίου του «The Missionary Position: Mother Teresa in Theory and Practice» (1995) στο οποίο αποπειράται να απομυθοποιήσει κάθε πτυχή της, δήθεν, άγιας ζωής της.
Τα στοιχεία που παραθέτει προβληματίζουν.
Ο Χίτσενς αναφέρει πως η Μητέρα Τερέζα ενστερνιζόταν την άποψη ότι ο ανθρώπινος πόνος είναι δώρο Θεού και ότι ενώ διακήρυττε ότι κρατούσε απολιτική στάση, συναναστρέφονταν στυγνούς δικτάτορες (Φρανσουά Ντιβαλιέ, Εμβέρ Χότζα) και απατεώνες (Τσαρλς Κίτινγκ) και κέρδιζε εκατομμύρια αφορολόγητα δολάρια, ενώ οι τρόφιμοι κλινικής της Καλκούτα εξακολουθούσαν να δέχονται ανεπαρκή ιατρική φροντίδα.
Η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι πως η μονάχη ενστερνιζόταν την απάνθρωπα μίζερη άποψη πως ο ανθρώπινος πόνος είναι «δώρο του Θεού» και προπαγάνδιζε με κάθε τρόπο την ιδέα της διαρκούς αυτομαστίγωσης.
Μάλιστα, στο βιβλίο του ο Χίτσενς αναφέρει ένα όχι και τόσο... συνεπές με την οσιότητα περιστατικό, όπου κάποιος καρκινοπαθής ασθενής της μοναχής, απηυδισμένος από τα κούφια λόγια ανακούφισης της, την ειρωνεύτηκε.
Η Μητέρα Τερέζα του είπε να κάνει υπομονή, λέγοντας του πως «όταν υποφέρετε, αυτό σημαίνει πως ο Ιησούς σας φιλάει» και τότε ο ασθενής, με όσο κουράγιο του είχε μείνει, της αντίτεινε με περίσσιο θράσος «να πείτε στον Ιησού σας να σταματήσει να με ασπάζεται!».
Παραβλέποντας τις ακραίες απόψεις της πως «η άμβλωση είναι καταστροφική για την ειρήνη» ή πως «το AIDS είναι μια δίκαιη τιμωρία για την ανάρμοστη ερωτική συμπεριφορά», ο Χίτσενς την κατακρίνει με σφοδρότητα για την προσπάθεια της να αθωώσει τον απατεώνα τραπεζίτη Τσαρλς Κίτινγκ.
Αμέσως μετά την σύλληψη του Κίτινγκ, η Μητέρα Τερέζα έγραψε μια επιστολή στον δικαστή Λανς Ιτο, ζητώντας επιείκεια για τον συλληφθέντα, γιατί «υπήρξε πάντοτε ευγενικός και γενναιόδωρος με τους φτωχούς του Θεού».
Στην μοναχή απάντησε ο αναπληρωτής γενικός εισαγγελέας του Λος Άντζελες, Πολ Τάρλεϊ, λέγοντας της πως «ο Κίτινγκ έκλεψε 252.000.000 δολάρια, τα οποία πρέπει να επιστραφούν στους νόμιμους κατόχους τους».
Η Μητέρα Τερέζα δεν του απάντησε ποτέ.
Το δεύτερο επιχείρημα του Χίτσενς αφορά στη δήθεν «μη πολιτική στάση» που η μοναχή είχε υποσχεθεί να τηρεί στη ζωή της.
Οι στενές σχέσεις της με στυγνούς δικτάτορες όπως ο Ζαν-Κλοντ Ντιβαλιέ της Αϊτής και ο Εμβέρ Χότζα της Αλβανίας αποδεικνύουν το αντίθετο, ισχυρίζεται ο Χίτσενς, προσθέτοντας πως η μοναχή δεν είχε κανένα λόγο να καταθέσει στεφάνι στον τάφο του Αλβανού δικτάτορα που μάλιστα ήταν και άθεος.
Στο πλευρό του Χίτσενς στέκεται και μια περσινή μελέτη από τρεις Καναδούς ακαδημαϊκούς, γκρεμίζοντας ολοκληρωτικά τον μύθο περί οσιότητάς της.
Οι ερευνητές Κάρολ Σενεσάλ του Πανεπιστημίου της Οτάβα και Ζενεβιέβ Σενάρ και Σερζ Λαριβέ από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ εξέτασαν ενδελεχώς το 96% των έργων που έχουν δημοσιευθεί μέχρι τώρα για τη Μητέρα Τερέζα και δημοσίευσαν τα αποτελέσματα αυτής στο γαλλόφωνο επιστημονικό θρησκειολογικό περιοδικό «Studies in Religion/Sciences».
Στα ταμεία των ιδρυμάτων της συνέρρεαν εκατομμύρια δολάρια, αλλά η πλειοψηφία των ασθενών δεν είχε τη σωστή ιατρική φροντίδα και αρκετοί αφέθηκαν να πεθάνουν. Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου το 1/3 από τους ασθενείς που πήγαιναν στα ιδρύματά της αφήνονταν στη μοίρα τους και τελικά πέθαιναν, ενώ αρκετοί επιστήμονες διαπίστωναν σοβαρές ελλείψεις σε πραγματικές υπηρεσίες φροντίδας, ανεπαρκή τροφή και καθόλου παυσίπονα.
Αγανάκτηση προκάλεσε η στάση της μετά το τραγικό δυστύχημα στη Μποπάλ της Ινδίας. Όταν αγανακτισμένοι Ινδοί βγήκαν στο δρόμο αντιδρώντας στα ελλιπή μέτρα ασφαλείας της πολυεθνικής εταιρείας Union Carbide, η Μητέρα Τερέζα τους ζήτησε να συγχωρέσουν την πολυεθνική. Για ποιο λόγο να προσφέρεις άφεση αμαρτιών σε μια εταιρεία που είχε προκαλέσει το μεγαλύτερο βιομηχανικό δυστύχημα της ανθρωπότητας;
Η Μητέρα Τερέζα κατηγορείται ανοιχτά ότι εκμεταλλεύτηκε τις δωρεές για να ιδρύσει μοναστήρια σε 150 χώρες. Δωρεές, οι οποίες προορίζονταν για την ίδρυση νοσοκομείων στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Σκοπός της δεν ήταν η ανακούφιση όσων είχαν ανάγκη, αλλά ο προσηλυτισμός στον ακραίο και φανατικό χριστιανισμό του Βατικανού. Οι ιδιαίτερα καλές σχέσεις της με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ, ενίσχυσαν αυτή την άποψη.
Ακραίες ήταν και οι δηλώσεις της κατά της αντισύλληψη και των εκτρώσεων. «Η μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη σήμερα είναι ο χαμός του αθώου αγέννητου παιδιού. Αν μια μητέρα μπορεί να δολοφονήσει το ίδιο της το παιδί, τι θα σταματήσει εσάς κι εμένα από το να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλον;» είχε αναφέρει.
Η έρευνα καταλήγει πως η δημόσια εικόνα της μοναχής στηρίχτηκε κατά πρώτον στην προώθηση που η ίδια έτυχε από έγκριτες εκπομπές κυρίως του BBC, αλλά κι από την γνωστή τακτική του Βατικανού να κρατάει τις πιο σκιώδεις δραστηριότητες των ευνοούμενων του «κάτω από το χαλάκι».
Η Μητέρα Τερέζα κοιμήθηκε εν ειρήνη στις 5 Σεπτεμβρίου 1997, σε ηλικία 87 ετών και τάφηκε στο ναό του Αγίου Θωμά της Καλκούτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου