Απο τον Μax,
Σοκ και αποτροπιασμό προκαλούν οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες των όλων όσα συνέβαιναν στο σπίτι του Κλίβελαντ όπου τα τρία αδέλφια κρατούσαν δέσμια επί μια δεκαετία τα τρία κορίτσια.
Mαρτύρια πέρα απο κάθε φαντασία έζησαν για δέκα ολόκληρα χρόνια οι κοπέλες που είχαν πέσει θύματα απαγωγής από τα τέρατα στο Κλίβελαντ των ΗΠΑ. Οι αδίστακτοι δράστες αφού απήγαγαν τα νεαρά κορίτσια, τα φυλάκισαν και στη συνέχεια τα βίαζαν καθημερινά.
Οι τρεις γυναίκες αιχμάλωτες επι μία δεκαετία στο Κλίβελαντ του Οχάιο δέχονταν κάθε χρόνο ένα νοσηρό "δώρο" από τον άνθρωπο που τις είχε απαγάγει: μία τούρτα.
"Γιόρταζε την ημέρα της απαγωγής τους σαν να ήταν γενέθλια", λέει ο ξάδελφος ενός από τα θύματα.
Αυτή είναι μία μόνο από τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης που έρχονται στο φως της δημοσιότητας μετά την διάσωσή τους την Δευτέρα--ένας κυνικός συμβολισμός της ψυχολογικής βίας στην οποία υποβάλλονταν οι γυναίκες κατά την δεκαετή κράτησή τους.
Οι κοπέλες είχαν ζήσει μία δεκαετία απίστευτων μαρτυρίων στα χέρια των απαγωγέων τους. Μάλιστα όπως αποκαλύφθηκε σε αυτά τα δέκα χρόνια στο σπίτι του Αριελ Κάστρο -ενός από τους απαγωγείς- είχαν γεννηθεί συνολικά πέντε μωρά. Ακόμα πιο τραγική είναι η περίπτωση ενός εκ των θυμάτων, καθώς απέβαλε τρεις φορές λόγω της κακής διατροφής, όπως ανακοίνωσαν οι αστυνομικές αρχές του Κλίβελαντ.
Τα μαρτύρια των νεαρών κοριτσιών δεν είχαν τέλος, αφού οι αστυνομικοί εντόπισαν στο σπίτι χειροπέδες και αλυσίδες που κρέμονταν ακόμα και από το ταβάνι. Οπως είπε ένα από τα θύματα, η Αμάντα Μπέρι, ο απαγωγέας της, Αριελ Κάστρο, την ανάγκαζε να κάνουν σεξ κάθε μέρα και απέκτησε μαζί του ένα παιδί, ένα κοριτσάκι που σήμερα είναι έξι ετών. Η ίδια είπε πως τόσα χρόνια ήταν κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο, στο οποίο δεν περνούσε ποτέ το φως του ήλιου.
Οπως αναφέρει και το theage.com, ο ένας από τους απαγωγείς ήταν φίλος του πατέρα της Τζίνα Ντετζίζους.
Εναντίον του 52χρονου 'Αριελ Κάστρο, απαγγέλθηκαν χθες Πέμπτη κατηγορίες για απαγωγή και βιασμό από δικαστήριο του Κλίβελαντ, μία ημέρα μετά την επιστροφή δύο εκ των γυναικών στα πατρικά τους σπίτια.
Μία από τις πιο συγκλονιστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης είναι ότι ο Κάστρο άφησε νηστική και χτυπούσε μία από τις γυναίκες με στόχο να αποβάλει σε πέντε περιπτώσεις--πράξεις για τις οποίες ο εισαγγελέας είπε ότι μπορεί να καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών.
Τα δύο από τα τρία θύματά του επέστρεψαν την Τετάρτη στα σπίτια τους, όμως ειδικοί που αναλαμβάνουν υποθέσεις θυμάτων απαγωγής υποστηρίζουν ότι (τα θύματα) αντιμετωπίζουν μία μακροχρόνια και ενδεχομένως πολύ δύσκολη ανάρρωση.
Ωστόσο, υπάρχουν ελπίδες ότι θα ανακτήσουν τη ζωή τους.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι ο λόγος που δεν επεχείρησαν να δραπετεύσουν σχετίζεται με το μέγεθος του ψυχολογικού τραύματος που υπέστησαν.
"Υπάρχει συγκεκριμένο όριο στον βαθμό του ψυχολογικού τραύματος που μπορεί να αντέξει ο ανθρώπινος εγκέφαλος", σύμφωνα με το Διεθνές Κέντρο Αγνοουμένων Παιδιών και Θυμάτων Εκμετάλλευσης. Οι άνθρωποι που έχουν πέσει θύματα απαγωγής "ανακαλύπτουν τρόπους επιβίωσης" όταν τρομοκρατούνται, κακοποιούνται και δέχονται απειλές ότι αν το πουν σε κάποιον ή προσπαθήσουν να δραπετεύσουν, (ο δράστης) θα σκοτώσει αυτούς ή τις οικογένειές τους.
Το Κέντρο αναφέρει ότι μία από τις γυναίκες στην υπόθεση του Κλίβελαντ, η Αμάντα Μπέρι, έκανε κάτι αξιοθαύμαστο δραπετεύοντας την Δευτέρα. Σε ανακοίνωσή του στην ιστοσελίδα του αναφέρει ότι ενήλικα θύματα σε ανάλογες περιπτώσεις δεν έχουν πάντα επιχειρήσει να δραπετεύσουν.
Η ίδια πηγή επικαλείται την ληστεία σε τράπεζα που οδήγησε στον χαρακτηρισμό "Σύνδρομο της Στοκχόλμης", το οποίο περιγράφει την ταύτιση των ομήρων με τους απαγωγείς τους.
Ενώ κάποιοι ψυχολόγοι εικάζουν ότι η υπόθεση του Κλίβελαντ αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα του Συνδρόμου της Στοκχόλμης, άλλοι κάνουν λόγο για περίπτωση μετατραυματικού συνδρόμου (PTSD).
"Ενώ δεν μπορούμε να προβλέψουμε την κάθε παράμετρο, το PTSD συγκαταλέγεται στα πιο κοινά ψυχολογικά προβλήματα που ακολουθούν τέτοια επαναλαμβανόμενα τραυματικά γεγονότα", δήλωσε η Νόραχ Σ. Φίνι, καθηγήτρια του τμήματος ψυχολογικών επιστημών στο πανεπιστήμιο του Κλίβελαντ Case Western Reserve.
Το PTSD είναι μία διαταραχή που παρατηρείται σε αρκετούς στρατιώτες που επιστρέφουν από εμπόλεμες ζώνες και τα τελευταία χρόνια έχει μελετηθεί καλύτερα.
Σύμφωνα με την Φίνι, οι άνθρωποι είναι πολύ ευπροσάρμοστοι και ακόμη και ύστερα από γεγονότα όπως ένας βιασμός ή μία μάχη, πολλοί άνδρες και γυναίκες δεν εμφανίζουν PTSD και από αυτούς που εμφανίζουν, οι περισσότεροι συνεχίζουν να έχουν μία υγιή και λειτουργική ζωή.
"Το σημαντικότερο είναι τώρα για αυτές τις γυναίκες να έχουν χρόνο και χώρο για να επανασυνδεθούν με τις οικογένειές τους, να ξεκινήσουν να επασυνδέονται με τις κοινότητές τους και να ξαναχτίζουν τις ζωές τους", δήλωσε η ίδια στο Γερμανικό Πρακτορείο.
Η ''διαδρομή" θα είναι διαφορετική για την καθεμιά τους. Αν χρειαστούν θεραπεία στην πορεία, υπάρχουν θεραπείες για το PTSD που βασίζονται τόσο σε συνεδρίες όσο και σε φαρμακευτική αγωγή, πρόσθεσε η ίδια.
Ο Έρνι 'Αλεν, πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Αγνοουμένων Παιδιών και Θυμάτων Εκμετάλλευσης, συμφώνησε ότι στο Κλίβελαντ υπάρχουν στην διάθεση των θυμάτων "εξαιρετικά αξιόλογες επιλογές για την ψυχική υγεία" περιλαμβανομένης μίας νέας θεραπείας που αποκαλείται "επικεντρωμένη στο τραύμα γνωστική συμπεριφορική θεραπεία".
"Αν αυτού του είδους οι επεμβάσεις προσφερθούν με έναν σχετικά γρήγορο τρόπο, πολλά από αυτά τα θύματα εμφανίζουν βελτίωση. Το θέμα είναι να έχεις υπομονή και ρεαλιστικές προσδοκίες", προσθέτει ο ίδιος.
Οι γυναίκες θα βρεθούν ενώπιον πολλών προκλήσεων, κάποιες απρόβλεπτες, όπως ο τρόπος με τον οποίον τις αντιμετωπίζουν οι συγγενείς και οι φίλοι τους.
Όπως εξηγεί ο 'Αλεν, μπροστά στους αγαπημένους τους, "παγώνει ο χρόνος". Επίσης πρέπει να μάθουν εκ νέου πως να αντιμετωπίζουν μία κατάσταση στην οποία δεν έχει κάποιος τον απόλυτο έλεγχο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, θύματα πολυετών απαγωγών, μετά την εμπειρία τους εμφανίζουν μία έντονη διάθεση να βοηθήσουν σε υποθέσεις αγνοούμενων παιδιών. Η Τζέισι Λι Ντιούγκαρντ στην Καλιφόρνια, η Νατάσα Κάμπους στην Βιέννη και η Σαμπίν Νταρντέν στο Βέλγιο, έγραψαν όλες τους βιβλία για τις τρομακτικές τους εμπειρίες.
"Η άποψή μας είναι να το αντιμετωπίζεις μέρα με την μέρα. Να επιδιώκεις να επιτύχεις μία νέα φυσιολογική κατάσταση", λέει ο 'Αλεν.
Τα θύματα θα πρέπει επίσης να διαχειριστούν το θέμα των συνεντεύξεων, αν επιλέξουν να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης, και να αντεπεξέλθουν στην έρευνα της αστυνομίας και την δίκη.
"Δεν υπάρχει κάποια ένεση γι αυτό. Δεν υπάρχει κάποιο χάπι. Δεν είναι κάτι το οποίο θα ξεπεραστεί με πέντε συνεδρίες", λέει ο 'Αλεν προσθέτοντας ωστόσο ότι "πολλά από αυτά τα παιδιά γίνονται καλύτερα".
Με λουκέτα στις πόρτες του υπογείου, της σοφίτας και του γκαράζ ο ο Αριελ Κάστρο κρατούσε μακριά την οικογένειά του από τη «φυλακή» που είχε χτίσει για να κρατά τις νεαρές κοπέλες τις οποίες μαζί με τα δυο του αδέλφια βίαζε καθημερινά επί χρόνια.
Aλύσιδες κρέμονταν από το ταβάνι του υπογείου, στο δάπεδο βρέθηκαν σχοινιά και οι χειροπέδες που μεταμόρφωναν ακόμη πιο άγριο το χώρο όπου βρίσκονταν κλειδωμένες οι τρεις γυναίκες και το παιδί μιας εξ αυτών.
Ο Αριελ Κάστρο και τα αδέλφια του κρατούσαν τις τρεις γυναίκες γυμνές, δεμένες με λουριά για σκύλους και τις έβαζαν να κυλιούνται στο πάτωμα σαν ζώα.
Ύστερα, ικανοποιημένοι από την εικόνα αυτή ικανοποιούσαν τις αρρωστημένες τους ορέξεις πάνω στα κορμιά τους.
Αυτό γινόταν κάθε βράδυ επί 10 χρόνια, μέχρι την περασμένη Δευτέρα όταν μια από τις γυναίκες κατάφερε να δραπετεύσει και να βάλει τέλος στην ομηρία.
Ανατριχίλα προκαλούν και οι πληροφορίες για τις εγκυμοσύνες και τις αποβολές των κοριτσιών, καθώς θεωρείται σίγουρο ότι τουλάχιστον πέντε παιδιά γεννήθηκαν στο υπόγειο του σπιτιού του δυνάστη των τριών γυναικών.
Στις πρώτες φωτογραφίες από το εσωτερικό του σπιτιού στο Κλίβελαντ που δημοσιεύει η Daily Mail διακρίνονται, στην πρώτη ο Αριελ Κάστρο με τον γιο του Αντονυ και στη δεύτερη με μια φίλη του. Φόντο και στις δύο εικόνες η πόρτα με την κλειδαριά που οδηγούσε στα άδυτα του σπιτιού, εκεί όπου κρατούνταν σιδηροδέσμιες οι τρεις γυναίκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου