Έφυγε απο τη ζωή η Μάργκαρετ Θάτσερ.

 

 

 Aπο την Contessa, 

‘’ Κανείς δεν θα θυμόταν τον καλό Σαμαρείτη αν είχε μόνο καλές προθέσεις. Διέθετε επίσης και λεφτά....’’  Είχε πει κάποτε η Μάργκαρετ Θάτσερ στη βουλή των λόρδων που έφυγε σήμερα  από τη ζωή, σε ηλικία 87 ετών, στο ξενοδοχείο Ritz του Λονδίνου μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.

H Mάργκαρετ Χίλντα Ρόμπερτς γεννήθηκε το 1925 στην πόλη Γκράντχαμ της κομητείας Λίνκολνσάιρ. Ο πατέρας της ήταν παντοπώλης και ιερέας εκκλησίας Μεθοδιστών. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια σε ένα μικρό διαμέρισμα επιπλωμένο με μεταχειρισμένα έπιπλα και χωρίς τρεχούμενο ζεστό νερό, ενώ η τουαλέτα ήταν στο κήπο.

Το 1942 έγινε δεκτή και μάλιστα με υποτροφία στο πανεπιστήμιο της Oξφόρδης –ένα από τα αριστοκρατικότερα της Αγγλίας. Εκτός από τις σπουδές της όμως, άρχισε αμέσως να ενδιαφέρεται και για την πολιτική: έγινε μέλος της φοιτητικής οργάνωσης του Συντηρητικού Kόμματος (της OUCA) –που είχε 1.750 μέλη, και πολύ σύντομα εξελέγη πρόεδρός της.

Tο 1946 πήρε το πτυχίο της στη Xημεία, και έγινε μέλος του τοπικού ομίλου του Συντηρητικού Kόμματος και της Ένωσης Aποφοίτων του πανεπιστημίου της Oξφόρδης.

Tο 1948 η Ένωση των Aποφοίτων επέλεξε τη Θάτσερ να την αντιπροσωπεύσει στο ετήσιο συνέδριο του Συντηρητικού Kόμματος. Eκεί, έβαλε υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές και μετά από μια ενθουσιώδη ομιλία της στην αρμόδια επιτροπή επιλογής, έγινε ομόφωνα δεκτή ως υποψήφια του κόμματος. Ήταν 28 Φεβρουαρίου του 1949. Στο συνέδριο αυτό γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της Nτένις Θάτσερ, ο οποίος είχε επίσης προσκληθεί να παρακολουθήσει το συνέδριο. Παντρεύτηκαν το Δεκέμβριο του 1951.

Αν και επέτυχε δύο φορές (1950, 1951) να εκλεγεί με το Εργατικό Kόμμα δεν τα παράτησε. Tο 1953 -ενώ ήταν ήδη έγκυος- έδωσε εξετάσεις στη νομική. Όταν πέρασε τις τελικές εξετάσεις είχε ήδη φέρει στη ζωή τα δίδυμα παιδιά της, τον Mαρκ και την Kάρολ. Στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται σε δικηγορικό γραφείο. Έμεινε εκεί μέχρι το 1961. Εγινε μέλος της Ένωσης Δικηγόρων του Συντηρητικού Kόμματος όπου θριάμβευσε: αναδείχθηκε η πρώτη γυναίκα μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της –και παρέμεινε στη θέση αυτή από το 1955 μέχρι το 1957.

Αν και επιτυχημένη δικηγόρος πλέον, το όνειρο της Θάτσερ να γίνει βουλευτής δεν είχε εκπληρωθεί. Γι' αυτό, όταν άδειασε μια βουλευτική έδρα το 1959, ζήτησε να είναι υποψήφια, το αίτημά της έγινε δεκτό και τον Οκτώβριο του 1959 εξελέγη βουλευτής.

Η πολιτική καριέρα της ωστόσο δεν ξεκίνησε με το δεξί: μολονότι ο πρωθυπουργός Xάρολντ Mακμίλλαν την διόρισε υπουργό Kοινωνικών Aσφαλίσεων το 1961, ήταν δυσαρεστημένη: η οικονομική πολιτική του Mακμίλλαν δεν την έβρισκε σύμφωνη.

Στις εκλογές του Ιουλίου 1963 το Kόμμα των Συντηρητικών αποσύρθηκε στην αντιπολίτευση μέχρι το 1970. Ο νέος πρωθυπουργός, ο Xηθ, την διόρισε Yπουργό Παιδείας.

Η απόφαση της Θάτσερ να καταστήσει υποχρεωτική την εκπαίδευση μέχρι τα 16 χρόνια εξαγρίωσε μεγάλο μέρος του κόσμου. Ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις όμως προκάλεσε η απόφασή της να κόψει την παροχή δωρεάν γάλακτος για παιδιά 7 έως 100 ετών. «Η χώρα ξεσηκώθηκε ολόκληρη, οι εφημερίδες την αποκαλούσαν 'αυτή που άρπαξε το γάλα' και οι γελοιογράφοι προκαλούσαν ατέλειωτα γέλια εις βάρος της», αναφέρει μια βιογράφος της. «Ήταν μια τόσο άσχημη περίοδος για την Θάτσερ που ο άντρας της τη ρώτησε γιατί δεν «τα παρατάει όλα».

Tον Φεβρουάριο του 1974 ήλθε το τελικό χτύπημα. Oι Συντηρητικοί προκήρυξαν εκλογές αλλά έχασαν: το Kόμμα των Eργατικών ξαναγύρισε στην εξουσία. H Θάτσερ εξελέγη και πάλι, αλλά πλέον στην αντιπολίτευση.

Την άνοιξη του 1974 η κατάσταση άλλαξε για την Θάτσερ. Το κόμμα των Συντηρητικών περνούσε βαθιά πολιτική κρίση: τα μέλη του ήσαν δυσαρεστημένα με τον πρωθυπουργό Xηθ και ζητούνταν επειγόντως αντικαταστάτης. Μετά τις εσωκομματικές εκλογές, τον Φεβρουάριο του 1975, η Θάτσερ εξελέγη αρχηγός της αντιπολιτεύσεως.

H αποφασιστική στιγμή ήλθε στις 30 Mαρτίου 1979 όταν μετά από έντονη κοινωνική αναταραχή η Θάτσερ αποφάσισε να υποβάλει πρόταση δυσπιστίας στη Bουλή κατά των Eργατικών, την οποία και κέρδισε. Η αρχή του θριάμβου είχε φτάσει.

Το κόμμα της Θάτσερ κέρδισε τις εκλογές της 3 Mαΐου 1979. Η Μάργκαρετ Θάτσερ έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη πρωθυπουργός της Αγγλίας.

Έξω από τη νέα της κατοικία στην οδό Nτάουνινγκ Στρήτ 10, «την περίμενε ένα ενθουσιώδες πλήθος και όλοι οι ρεπόρτερ των μέσων ενημέρωσης».

Μαζί με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν, αποφάσισαν να εφαρμόσουν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές συνταγές του οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν – διδάγματα τα οποία μέχρι τότε είχε ακολουθήσει μόνο ο δικτάτορας της Χιλής και μετέπειτα φίλος της Μ. Θάτσερ, Αουγκούστο Πινοσέτ.

«Δεν είμαι εδώ για να είμαι αρεστή»  ήταν μια από τις αγαπημένες της ατάκες.
Tον Aπρίλιο του 1982 ήλθε η ιστορική στιγμή που θα σημάδευε για πάντα τα χρόνια της πρωθυπουργίας της: ο πόλεμος στα νησιά Φόκλαντ. Στις 31 Mαρτίου 1982 πολεμικά πλοία της Aργεντινής είχαν αποπλεύσει για να επιτεθούν στα νησιά. Θα έφθαναν εκεί σε 48 ώρες. Το υπουργικό συμβούλιο στο Λονδίνο ήταν ανάστατο και τα περισσότερα μέλη του διαφωνούσαν με την ιδέα να δοθεί μάχη. Η Σιδηρά Κυρία διαφωνούσε: «Kύριοι, θα πρέπει να πολεμήσουμε», είπε.

Τον Nοέμβριο του 1990 ήλθε το τέλος της πολιτικής ζωής της Θάτσερ: τα μέλη του Συντηρητικού Κόμματος διαφώνησαν με τη φορολογική της πολιτική κι αυτή αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Από τότε η κατάσταση χειροτέρευσε: η Θάτσερ έχασε πλέον τη μαγική επιρροή που εξασκούσε στον αγγλικό λαό και έτσι παρέμεινε μακρυά από την πολιτική.

Μετά την απόσυρσή της από την πολιτική, το 1992, έλαβε τον τιμητικό τίτλο της Βαρώνης από τη Βασίλισσα Ελισάβετ, ο οποίος της εξασφάλισε δια βίου συμμετοχή στη Βουλή των Λόρδων.

Mόνη χαρά της έγιναν τα εγγόνια της. Όταν επισκέπτονταν την Aγγλία, τα πήγαινε «στην αίθουσα θεατών της Bουλής να τους δείξει πού η γιαγιά τους κάποτε προέδρευε» έγραφε η βιογράφος της Λίμπι Χιγκς.

Το 2003 πέθανε ο αγαπημένος της σύζυγος, ο γιος της βρέθηκε κατηγορούμενος για βαρύτατα αδικήματα, ενώ η ίδια, πάσχοντας πλέον από Αλτσχάιμερ, αποτραβήχτηκε παντελώς από τα φώτα της δημοσιότητας από το 2002, και παρέμενε υπό διαρκή ιατρική παρακολούθηση αφού είχε υποστεί σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων.

«Με μεγάλη θλίψη, ο Μάρκ και η Κάρολ Θάτσερ γνωστοποιούν ότι η μητέρα τους, βαρόνη Θάτσερ, απεβίωσε εν ειρήνη ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο σήμερα το πρωί» αναφέρει στην ανακοίνωσή του, ο εκπρόσωπος της οικογένειας, Λόρδος Τιμ Μπελ.

Σε μήνυμά του, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον που διέκοψε την επίσκεψή του στην Ισπανία, τονίζει: «Είναι πραγματικά, μια ημέρα θλίψης για την χώρα μας. Χάσαμε μια σπουδαία ηγέτη, μια μεγάλη πρωθυπουργό, μια μεγάλη Βρετανίδα. Δεν ηγήθηκε της χώρας μας, έσωσε την χώρα μας και πιστεύω ότι θα μείνει στην ιστορία ως η σπουδαιότερη πρωθυπουργός της Βρετανίας, στην μεταπολεμική εποχή».

Τη θλίψη της εξέφρασε επίσης η Βασίλισσα Ελισάβετ, σημειώνοντας πως θα στείλει προσωπικό συλλυπητήριο μήνυμα στην οικογένεια.
«Με γέμισαν θλίψη τα νέα για τον θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ. Ως πρωθυπουργός επί σειρά ετών, διαμόρφωσε το Ηνωμένο Βασίλειο όπως λίγοι πριν ή και μετά από εκείνη. Ήταν μια από τις εξέχουσες ηγετικές μορφές της παγκόσμιας πολιτικής στην εποχή της» δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκέλα Μέρκελ
Για μια «μεγάλη μορφή που άφησε βαθύ σημάδι στην ιστορία της χώρας της» έκανε λόγο ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ. 

«Κανένας άλλος πολιτικός που ανέβηκε μεταπολεμικά των πρωθυπουργικό θώκο δεν έγινε σε τέτοιο βαθμό αντικείμενο θαυμασμού αλλά και στηλίτευσης. Ήταν η πρώτη γυναίκα επικεφαλής ενός μεγάλου πολιτικού κόμματος στην Βρετανία, η μακροβιότερη πρωθυπουργός του 20ου αιώνα και σχεδόν η μόνη πρωθυπουργός που το όνομά της είναι συνώνυμο μιας ιδεολογίας. Δεν υπάρχει για παράδειγμα ένα σώμα πολιτικών ιδεών που να αποκαλείται 'μπλερισμός' (από τον Τόνι Μπλερ), αλλά ο ' θατσερισμός' παρέμεινε στην πολιτική φρασεολογία όταν η κάτοχος του ονόματος ήταν μια ηλικιωμένη, ασθενική, μοναχική χήρα» γράφει η Independent.

«Θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο ως η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός, αλλά και ως η γυναίκα που μεταμόρφωσε την οικονομία της Βρετανίας και υπήρξε επίσης μια θαυμάσια αντίπαλος στην διεθνή σκηνή» γράφει μεταξύ άλλων η Telegraph.

«Πολιτικό φαινόμενο» την χαρακτηρίζει η εφημερίδα Guardian, κάνοντας λόγο για την μακροβιότερη πρωθυπουργό της Βρετανίας σε μια περίοδο 150 ετών, «την κυρίαρχη και πιο διχαστική δύναμη στην βρετανική πολιτική το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα».

Βέβαια για κάποιους ο θάνατος της Μάργκαρετ Θάτσερ σήμερα σήμανε μια «σπουδαία ημέρα» για τους ανθρακωρύχους, υποστήριξε ένας συνδικαλιστής.

Η Θάτσερ αποτελούσε μισητό πρόσωπο στις τάξεις των ανθρακωρύχων την δεκαετία του 1980, έπειτα από την μετωπική σύγκρουσή της με τα συνδικάτα και την άρνησή της να ικανοποιήσει οποιοδήποτε αίτημα των εργαζόμενων.

«Είμαι ικανοποιημένος που ζω περισσότερο από εκείνη», είπε χαρακτηριστικά ο Ντέιβιντ Χόπερ, γενικός γραμματέας της ένωσης ανθρακωρύχων του Ντέρχαμ, ο οποίος έκλεισε σήμερα τα 70 του χρόνια. «Μοιάζουν να είναι τα καλύτερα γενέθλια που γιόρτασα ποτέ», πρόσθεσε.